Jennifer L. Armentrout "Obsydian"

Znów sięgnęłam po książkę Jennifer i jak się okazało - nie zawiodłam się. Chociaż pierwszy raz zetknęłam się z tą autorką przy "Ognistym Pocałunku" i jak czekam teraz na ostatnią część czyli "Ostatnie Tchnienie" z nudów sięgnęłam po tą propozycje, a wszystko przez okładkę, bardzo mi się spodobała. 

Co do tej propozycji to nie mam najmniejszych wątpliwości, że ta książką pozostanie w mojej głowie jeszcze przez długi czas. Nie spodziewałam się. 

A teraz o samej książce:

"Oni nie są tacy jak my…

Kiedy przeprowadziliśmy się do Zachodniej Wirginii, zanim zaczęłam mój ostatni rok w szkole, musiałam przyzwyczaić się do dziwacznego akcentu, rwącego się łącza internetowego i całego morza otaczającej mnie nudy... Aż do momentu, kiedy spotkałam mojego nowego, wysokiego sąsiada o niesamowitych, zielonych oczach. Wtedy sprawy zaczęły obierać zupełnie inny kierunek... 
Ale kiedy zaczęłam z nim rozmawiać zrozumiałam, że Daemon jest wyniosły, arogancki i doprowadza mnie do szału. Zupełnie nam nie po drodze. Zupełnie. Jednak kiedy prawie nie zginęłam, a Daemon dosłownie zamroził czas, cóż... stało się coś zupełnie niespodziewanego…
Wpadłam w kłopoty, groziło mi śmiertelne niebezpieczeństwo. Jedyną szansą, żebym wyszła z tego cało, było trzymanie się blisko Daemona, aż przygaśnie blask…Jeśli oczywiście sama go wcześniej nie zabiję."

Brzmi jak większość książek dla nastolatek, jednak tak nie było. 

Książka opisana jest z perspektywy Kat. Dziewczyna po śmierci ojca przeprowadza się wraz z matką niedaleko Petersburga. Kat jest zwykłą dziewczyną, uwielbia książki, ma swojego bloga, który jest dla niej bardzo ważny i nie długo rozpoczyna ostatni rok liceum. Jednak jest nowa w okolicy i za namową mamy postanawia poznać sąsiadów z naprzeciwka. 

Okazało się, że jej sąsiadem jest bardzo dupkowaty koleś, który nie wiadomo dlaczego jest nienawidzi, jednak co za tym idzie jest nieziemsko przystojny, a jego oczy są szmaragdowo zielone wraz z nim mieszka przesympatyczna dziewczyna Dee - Jego siostra. 

Kat mimo, że dupek Damon jej nienawidzi i wręcz odstrasza od siebie nie poddaje się i zaprzyjaźnia z Dee. 

Jednak mimo wszystko Damon nie daje jej spokoju i postanawia ją bliżej poznać, nawet jakby miał jej zrobić krzywdę. 

Ta dwójka się strasznie kłóci, ale wszystko dlatego, że Damon i Dee są inni. Są nie stąd i przebywanie w pobliżu ludzi może być dla nich niebezpieczne. 

Przez niefortunne zdarzenia Kat odkrywa prawdę, a między nią a Damonem zaczyna się dziać coś dziwnego. Oboje mimo, że mogliby wydrapać sobie oczy, zaczynają do siebie coś czuć. 

Kat mimo, że jest człowiekiem postanawia nie zdradzić swoich przyjaciół mimo, że grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. 

Kochani, to tak w skrócie.. Książka jest fenomenalna, nie będę ukrywać, że skończyłam czytać tą serie i nawet przeczytałam "Oblivion" czyli "Obsydian" z perspektywy Damona Blacka i powiem szczerze, że szkoda, że ta seria się już skończyłam. 

Przez to, że czekałam na "Ostatnie tchnienie" z zapartym tchem, teraz nie pamiętam nawet o czym była pierwsza część. 

"Obsydian" to taka książka, że można się uśmiać, można się przerazić, może trzymać w napięciu i można się wzruszyć. 

Jest tu wszystko to co lubię. A bohaterowie są wręcz fenomenalni. Nie mogę ukrywać, że jestem wielką fanką Damona - którego arogancja, pewność siebie i poczucie humoru jest po prostu nie do zdarcia. 

Kat też ma pazurki, nie jest to kolejna Anna Steel, czy Bella Swan. Mimo, że Damon jest nieziemsko przystojny, Kat potrafiła się mu odgryźć. 

Postać Dee jest również barwna i bardzo dobrze wpasowuje się w całość. 

Całość łączy w sobie cechy paranormalne, ponieważ bohaterowie to kosmici, jednak wątek miłosny nie jest przesycony, a to jak powoli się do siebie zbliżają czytało się bardzo przyjemnie. 

Moja ocena to 11/10 

Serio nie zawiedziecie się czytając ją, oczywiście dla wszystkich fanów tero rodzaju książek.